Liposomy to mikroskopijne cząstki z błoną lipidową, które enkapsulują zarówno cząsteczki rozpuszczalne w wodzie, jak i w tłuszczach. Są one stosowane w preparatach farmaceutycznych od dziesięcioleci, ale ich zdolność do dostarczania leków bezpośrednio do miejsca działania została zbadana dopiero niedawno. Liposomy powstają, gdy fosfolipidy (cząsteczki tworzące błonę komórkową) są mieszane z innymi substancjami chemicznymi, takimi jak cholesterol lub cukry. Powierzchnia liposomu może być modyfikowana poprzez dodanie specyficznych białek lub polimerów, co pozwala na wiązanie się z określonymi komórkami lub tkankami.
a) Przyjmując witaminy liposomalne pod różnymi postaciami, są one bardziej stabilne niż inne preparaty ze względu na brak wody. Oznacza to, że mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez degradacji w porównaniu z tradycyjnymi preparatami zawierającymi wodę.
b) Liposomy nie przechodzą przez barierę krew-mózg (BBB) tak łatwo jak konwencjonalne leki, więc zwykle nie powodują skutków ubocznych, takich jak bóle głowy i drażliwość związane z niektórymi rodzajami leków chemioterapeutycznych, które przekraczają tę drogę do mózgu.
c) Ich rozmiar pozwala im na przenikanie w głąb tkanek, gdzie mogą skuteczniej celować w chore komórki niż konwencjonalne leki, które potrzebują dużego przepływu krwi.
d) Fakt, że są to związki naturalne, oznacza mniejsze ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, a ponadto mogą być stosowane w połączeniu z innymi terapiami (takimi jak radioterapia czy chemioterapia).
