Przekładnie ślimakowe to elementy mechaniczne, które mają szeroki zakres zastosowań. Są używane w aplikacjach, w których wymagany jest wysoki moment obrotowy lub gdy konieczna jest zmiana kierunku obrotów.
Działają poprzez zamianę ruchu obrotowego na ruch liniowy lub odwrotnie. Przekładnia ślimakowa jest najczęściej kojarzona z gwintem śrubowym i od tego skojarzenia wywodzi się jej nazwa.
Przekładnia ślimakowa ma wiele zalet w porównaniu z innymi rodzajami przekładni, takimi jak przekładnie czołowe: mogą wytrzymać większe obciążenia, wytwarzają mniej hałasu i wibracji oraz są bardziej wydajne. Mają również dłuższą żywotność niż inne przekładnie, ponieważ nie mają zębów, które mogłyby się ścierać.
Przekładnie ślimakowe to rodzaj układu zębatego, który ma wał wejściowy i wał wyjściowy. Są one zwykle używane w aplikacjach, w których wymagane jest duże obciążenie i umiarkowana prędkość.
Przekładnie ślimakowe można podzielić na 5 różnych typów: przekładnia ślimakowa zewnętrzna, przekładnia ślimakowa wewnętrzna, przekładnia ślimakowa o prostym kroju, przekładnia ślimakowa z cięciem śrubowym i przekładnia ślimakowa ze stożkiem spiralnym.
Zewnętrzna przekładnia ślimakowa: Zewnętrzny zestaw przekładni ślimakowej składa się z dwóch równoległych ślimaków na tej samej osi, których osie są ustawione pod kątem prostym do siebie. Ślimaki mają prosty profil zębów, a zęby są ścięte względem siebie pod kątem śrubowym. Ta konstrukcja ma tę zaletę, że ma minimalny luz, ale cierpi na wysoki poziom hałasu z powodu niezazębionych zębów ocierających się o siebie.
Wewnętrzna przekładnia ślimakowa jest centralnym, obrotowym wałem zestawu przekładni redukcyjnej. Ten typ przekładni nazywany jest również przekładnią śrubową.
